Γιατί το ιώδιο είναι το πιο σημαντικό ιχνοστοιχείο για τον οργανισμό σου αν είσαι γυναίκα στα αναπαραγωγικά σου χρόνια;

Σαν άτομο με διάγνωση ΣΠΩ, έμαθα για το ρόλο του ιωδίου και πως η έλλειψη αυτού συσχετίζεται με τα συμπτώματα μου.

Μαθαίνοντας για το ιώδιο, ανοίχτηκε ένας νέος κόσμος μπροστά μου. Περισσότερο από το 70% του παγκόσμιου πληθυσμού έχει έλλειψη ιωδίου και μια από τις μεγαλύτερες αιτίες αυτού είναι η έλλειψη κατανάλωσης ιωδίου στη διατροφή μας. 1,4 δισεκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως παραμένουν ανεπαρκείς σε αυτό το βασικό θρεπτικό συστατικό. Αυτό, σε συνδυασμό με την αύξηση της αυστηρά φυτοφαγικής διατροφής, σημαίνει ότι πολλοί από εμάς δεν παίρνουμε αρκετό ιώδιο σε καθημερινή βάση.

Όταν έγινα πιο προσεκτική στην καταναλώση του, είδα τα οφέλη του στον οργανισμό μου. Από την μείωση της κυκλικής μασταλγίας, την κόπωση, την βελτίωση της διάθεσης μου (η έλλειψη του οδηγεί σε χαμηλά επίπεδα σεροτονίνης) και την μείωση του προεμμηνορροικού συνδρόμου και του PMDD.

Σε αυτό το άρθρο σου αναλύω με λεπτομέρεια γιατί είναι τόσο σημαντικό και πως μπορείς να προσέξεις την κατανάλωση του.

Σε αυτό το άρθρο θα μάθουμε:

• Ημερήσια συνιστώσα πρόσληψης ιωδίου

• Παγκοσμίως, υπάρχει πρόβλημα με την πρόσληψη του ιωδίου

• Πως μπορείς να καταλάβεις αν έχεις έλλειψη ιωδίου;

  • Εξετάσεις που προτείνονται

• Ποιες είναι οι βασικότερες πηγές ιωδίου στην διατροφή;

  • Ποιες είναι ορισμένες πηγές ιωδίου που μπορείς να καταναλώνεις καθημερινά;

  • Φύκια και πρόσληψη ιωδίου από την κατανάλωση τους;

• Ιώδιο και θυρεοειδής αδένας

  • Τι γίνεται όταν κάποιος παίρνει αγωγή για υποθυρεοειδισμό;

• Ιώδιο, υποκλινικός υποθυρεοειδισμός και Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών (PCOS)

• Ιώδιο, κυκλική μασταλγία και ινοκυστικά στήθη

• Έλλειψη Ιωδίου και χαμηλή διάθεση;

• Τι κάνω εγώ προσωπικά;

Το ιώδιο συνδέεται στενά με τη λειτουργία του θυρεοειδή αδένα, καθώς είναι απαραίτητο στοιχείο των θυρεοειδικών ορμονών (T4, T3). Η έλλειψη ιωδίου αποτελεί ένα παγκόσμιο πρόβλημα υγείας και συνδέεται με κρετινισμό και goiter. Η μεγαλύτερη ποσότητα του ιωδίου βρίσκεται στους ωκεανούς. Το περιεχόμενο του ιωδίου στο έδαφος ποικίλει ανά περιοχές κάνοντας το έτσι μια αναξιόπιστη πηγή. Αν ακολουθείς μια αποκλειστικά φυτοφαγική διατροφή και/ή δε καταναλώνεις ψάρια και θαλασσινά τότε μπορεί να είσαι σε μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσεις έλλειψη.

Η ημερήσια συνιστώσα πρόσληψης ιωδίου είναι:

• μέχρι 6 μηνών 110mcg/d

• 6-12 μηνών 130mcg/d

• 1-8 ετών 90mcg/d

• 9-13 ετών 120mcg/d

• 14 + (ενήλικες) 150mcg/d

• Εγκυμοσύνη 220mcg/d

• Θηλασμός 290mcg/d

Παγκοσμίως, υπάρχει πρόβλημα με την πρόσληψη του ιωδίου.

Σε αρκετά μέρη του κόσμου παρατηρούνται προβλήματα θυρεοειδή που συσχετίζεται με την πρόσληψη του ιωδίου. Η παγκόσμια ιωδίωση αλατιού είναι η συνιστώμενη παρέμβαση για την πρόληψη και τη διόρθωση της ανεπάρκειας ιωδίου από τον ΠΟΥ. Η ανεπάρκεια ιωδίου ποικίλει παγκοσμίως και περιορίζεται προς το παρόν στις αναπτυσσόμενες χώρες, κυρίως λόγω των πρωτοβουλιών της δημόσιας υγείας, όπως η προσθήκη ιωδίου στο αλάτι.

Η προσθήκη ιωδίου στο αλάτι είναι η πλέον προτιμητέα μέθοδος, η οποία μάλιστα έχει συμβάλει σημαντικά στην ελάττωση των περιστατικών της ανεπάρκειας σε Ευρώπη και Αμερική. Αρκεί όμως για να αντιμετωπισθεί η υψηλή πρόσληψη ιωδίου παγκοσμίως;

Οι ορεινές περιοχές του κόσμου έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να παρουσιάσουν ανεπάρκεια ιωδίου, καθώς η βροχή απομακρύνει το ιώδιο από τους βράχους και το έδαφος. Οι περιοχές που παρουσιάζουν έλλειψη ιωδίου τείνουν να βρίσκονται στην ενδοχώρα, σε μεγάλο υψόμετρο, απομονωμένες και η χαμηλή πρόσληψη ιωδίου καθημερινά μπορεί να φτάσει τα 25mcg. Η αυξημένη πρόσληψη βρογχοκηλογόνων παραγόντων στα τρόφιμα, αλλά και στο νερό, καθώς και η ανεπάρκεια ορισμένων ιχνοστοιχείων στο έδαφος ή στην τροφική αλυσίδα (όπως το σελήνιο), είναι δυνατόν να επηρεάσουν την πρόσληψη και τον μεταβολισμό του ιωδίου στον οργανισμό, προκαλώντας ή αμβλύνοντας τις επιδράσεις της ανεπάρκειας του ιωδίου. Το ιώδιο απορροφάται άμεσα από την τροφή και αποτελεί σημαντικό στοιχείο για τη σύνθεση των ορμονών του θυρεοειδούς στον οργανισμό. Το ιώδιο προστίθεται συχνά στην τροφή για να αποτρέψει την ενδημική ανεπάρκεια ιωδίου και την θυρεοειδο-κατασταλτική δράση που προκαλούν τροφές πλούσιες σε ισοφλαβόνες (όπως η σόγια και ο σιναπόσπορος). Τα επίπεδα στα επεξεργασμένα τρόφιμα εξαρτώνται από το φυσικό ιώδιο και τη χρήση του ιωδιούχου αλατιού και των πρόσθετων ουσιών. Παραδείγματος χάριν, ιωδιούχα άλατα καλίου και ασβεστίου έχουν χρησιμοποιηθεί ως “βελτιωτικά ζύμης” για να βελτιώσουν τη σύσταση, την εμφάνιση και τη διάρκεια διατήρησης πολλών προϊόντων. Η περιεκτικότητα σε ιώδιο των φρούτων και των λαχανικών απεικονίζει την περιεκτικότητα σε ιώδιο του εδάφους, των υδάτων άρδευσης και των λιπασμάτων που χρησιμοποιούνται στη γεωργική παραγωγή τους. Το περισσότερο ιώδιο βρίσκεται στους ωκεανούς. Επίσης, το περιεχόμενο ιωδίου στο έδαφος ποικίλει ανά περιοχές κάνοντας το έτσι μια αναξιόπιστη πηγή, λόγω γεωγραφικών διακυμάνσεων και λόγω των διαφόρων ιδιοτήτων του εδάφους.